kərəng — (İmişli) karvandakı dəvələrdən birinin boynundan asılı zınqırov, zəng topası (bir birinin içərisinə keçirilmiş 5 dən 10 a qədər zəng) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qonqrey — (Böyük Qarakilsə) zınqırov … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qor — (Ağbaba) zınqırov … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dəray — f. zəng, zınqırov … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
cınqırov — bax zınqırov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kor — sif. 1. Görmək qabiliyyətini itirmiş, gözü görməyən. Kor uşaq. Kor qoca. – Kor quşun yuvası öz özünə düzələr. (Ata. sözü). Kor rəssam əlini oğlunun başına çəkərək gülümsədi. İ. Ə.. Kor etmək (eləmək) – gözlərini çıxartdırmaq. <Alı kişi:>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
maya — 1. is. <fars.> 1. Bəzi qidalarda qıcqırma əmələ gətirən maddə. Xəmir mayası. Pendir mayası. Maya vurmaq – bax mayalamaq 1 ci mənada. Qatığa maya vurmaq. 2. biol. Rüşeym, döl. Mayası pisdir. // məc. Əsas, əsil kök. Bu torpaqdır varlığımın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qumro(v) — is. Girdə zəng; zınqırov. Tulaları çağırmağa ehtiyac yox idi, çünki qızılquşun qumro səsi onları xəbərdar etmiş idi. S. S. A.. Birdən miyandarın səsi eşidildi, qumrov cingildədi. O saat musiqi başlandı. Ç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zınqırovlu — sif. Zınqırov asılmış, zınqırovu olan. Zınqırovlu keçi. Zınqırovlu dəvə. Zınqırovlu dəf. – Budur iki fayton gəlir, ikisi də zınqırovlu. C. M.. Çoxdan bəri zınqırovlu fayton görməmiş uşaqlar, . . məktəbin yanından uzanan araba yolu ilə aşağıya… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti